Et, tavuk, balık yemeyen, ama hayvanlardan elde edilen süt ve sütle üretilen besinleri, yumurtayı, balı tüketen vejetaryenlerle ilk kez MÖ 500’lü yıllarda Antik Yunan’da yaşayan matematikçi ve filozof Sisamlı Pisagor’un yapıtlarında tanışıyoruz. Pisagor bitkilerle beslenmenin beden ve ruha yararlarından bahsediyor.

Hiç sütün evine nasıl geldiğini düşündün mü? Muhtemelen hayır; yoksa tüketmezdin. Bir inek, suni yollarla hamile bırakılıyor ve yaklaşık 283 gün sonra yavruluyor; yavru doğumdan hemen sonra annesinden koparılıp makinelerden akan ikame ile besleniyor. Hepimizin o yere ihtiyacı var— tabaklar birbiri ardına masaya dolarken neşelendiğimiz; haftalar, saatler ya da yıllar süren ayrılıklardan sonra birbirimize hikayeler aktarırken ortaya gelenleri paylaştığımız; özeni son dumpling’i ötekine bırakma hamlesiyle gösterdiğimiz; öğle yemeğinin akşam kayıntısına uzadığı, zamanın ‘hadi’sinden uzak, evde, seçilmiş ailemizle, istediğimiz saatte masanın etrafında toplandığımız hissine kapılduğımız yere.

Bitkilerin olağanüstü şeyler yapabildiğinin farkındayız. Işığa ve toprakta meydana gelenlere karşı tepki verdiklerini, hatta kendilerine özgü bir iletişim biçimlerinin olduğunu biliyoruz. Çevresel etkiler karşısında kimyasal sinyaller yayıyorlar; örneğin, böcek saldırısına uğradıklarında çevredeki diğer bitkileri uyarmaları gibi.