Al-götür kaselerde fine dining yaratan virtüöz
- Hazal Yılmaz
- 7 May
- 3 dakikada okunur
Güncelleme tarihi: 9 May
O kaseyi, uzun zamandır görülmememiş arkadaş gibi özleyen; o mekânı ve o şefi Boxpark Shoreditch’ten London Fields’e, ardından Spitalfields’e takip eden; her seferinde aynı şeyi sipariş eden: tofu ve ekstra sebzeli Pad Thai; o pirinç noodle’ını, pofidik tofuyu ve çıtır soya filizlerini her gün öğle ve akşam yemeğinde ve aradaki tüm atıştırmalarda yiyebileceğini ilan eden kişi. Bu kişiyi tarif edecek bir kelime, sıfat, cümle kalıbı var mı? Ona Pad Thai tutkunu, tofu mümini, sebze aşığı ya da basitçe King Cookdaily hayranı diyebilir miyiz?
Bazı yerleri o kadar çok seviyorum ki, uzun süre şehir dışında kaldığımda ya da King Cookdaily örneğinde olduğu gibi, taşınma nedeniyle kapandıklarında dayanılmaz bir aşerme hissediyorum. Yeniden açılmasını konser turnesi biletini kapmak için saniyeleri sayan hayran gibi bekliyor; diğer meftunlarla: KCD’ye ne oldu? Yeniden, ne zaman ve nerede açılacaklarını duydun mu? KCD herhangi bir pop-up ya da pub rezidansı yapıyor mu? iştigallerine belirli aralıklarla devam ediyorum. Neyse, sonunda, bana sonsuz uzun gelen bekleyişten sonra, KCD Spitalfields’te yeniden açıldı ve ben de Pad Thai ritüelime geri dönebildim. Arada hindistan cevizi suyu ve ıspanak karışımıyla yapılan en yeşil köri sosu: Infamous veya vegan tavuk doğranmış salatalı: Lao Bowl’u da menüme katarak.
King Cookdaily, adından da anlaşılacağı gibi, bir şef sofrası. Klasik eğitim almış, girişimciliğe soyunmuş, şehirde büyük yankı uyandırmış ve sonunda yeniden her gün mutfağında ustalıkla yemek pişiren aşçıya dönüşmüş bir şefin sofrası. Yediğin her şey, kendisinin mahir elleri tarafından anında hazırlanıyor. King Cookdaily, 70’lerde otel restoranlarında baş aşçı olarak çalışan, Batı Londra’da Putney Köprüsü’ne yakın pub’ın mutfak şefi olan Laoslu bir babanın oğlu. Çocukken pub’lar okul sonrası ödevini yaptığı, tatlı acı sosu tabaklara döktüğü, üzerine garnitür serpiştirdiği, Tayland mutfağına özgü kalın ve yassı noodle Pad See Ew’un açılmasına yardım ettiği yerler. Sonrasında aşçılık okuluna gidiyor, pazar tezgâhlarında, pub mutfaklarında, bir veya iki Michelin yıldızlı restoranlarda çalışıyor, İspanya’da, Fransız şefin yanında iki yıl çıraklık yaptıktan sonra Londra’ya, mahallesine dönüyor.
Bir röportajında, nasıl vegan şef olduğuyla ilgili soruya şöyle yanıt veriyor: "Tükenmiş hissediyordum. 16 yaşında mutfakta aşçılığa başladım, 18 yaşında, okuldan hemen sonra çalışmaya atıldım ve durmaksızın 10 yıl devam ettim, bildiğim tek şey mutfaktı. Yeniden motive olmaya, kendime yakınlaşmaya ihtiyacım vardı. Bethnal Green’deki Londra Budist Merkezi’ne gitmeye başladım, meditasyona yöneldim, Budist köklerime döndüm. Ailem beni her yıl Laos’a götürürdü. Büyükbabam bir tapınağın başrahibiydi, bu yüzden hep bağım vardı aslında. Londra Budist Merkezi’ndeki bilge yaşlılarla konuştum ve bana etik yaşam hakkında bilgiler verdiler. İlk öğreti: Bir cana kıymamak. Bu bana mantıklı geldi, bu yüzden et yemeyi bıraktım ve vejetaryen diyete geçtim (2009’da). Bu beş yıl sürdü ve sonunda tamamen vegan oldum (2014’te). O zamandan beri bir gün bile geriye bakmadım."
Son ziyaretimden neredeyse iki hafta sonra, dünya mutfaklarından lezzetleri barındıran, ama özellikle Laos ve Tayland tadlarına fokuslanan King Cookdaily'ye geri dönüyorum. İçimde karşı konulamaz, beni oraya çeken bir dürtü var. Öğle sonrası saatleri, çünkü ancak bu zamanlarda sakin ortalık, paydosta sıraya girenler gitmiş. Sanki ezberlememiş gibi menüyü inceleliyor ve kendimi Pad Thai dışında bir şey denemeye ikna etmeye çalışıyorum. 10 seferinden 7’si hüsran. Bu yüzden arkadaşlarımı çekiştirerek getiriyorum ki farklı şeyler seçsinler, tadalım: Hindistan usulü sarı köri: Yoga Fire, Karayip tarzı baharatlı Jerk Bowl veya Japon esintili Japanika. Başlangıç olarak birkaç tane sebzeli börek alıyoruz ve doğada çözülebilir kaselerde sunulan vegan bereketin tadını çıkarıyoruz.
King CookDaily, dünya dediğimiz bu yerde, var olduğun için teşekkürler.
Adres: 10 Hanbury St, London E1 6QR
